

Mijn verdriet voelt weleens oceanendiep. Is het wel mijn verdriet, of het verdriet van meer? Van hemelsbreedten en eeuwen terug. Verdriet om alles wat verbinding zoekt, maar het niet vindt. Om alle levens die niet geleefd zijn. Pianostukken die niet werken, de tonen dissonant. Maar bovenal: het verdriet van een kind dat haar arm uitstrekt en leegte grijpt.